"ഇത് വിനോദിന്റെ സ്ഥലാ നീ മാറിയിരിക്ക്"
ഈ വാചകം കേട്ടാൽ എന്തായിരിക്കും പെട്ടെന്ന് തോന്നുക??!!! ഒന്നാം ക്ലാസ്സിലോ മറ്റോ ഒരു പയ്യൻ മറ്റൊരാളോട് പറയുന്നതായിരിക്കും എന്നല്ലേ.. എന്നാൽ സംഗതി അതല്ല, എഞ്ജിനീയറിങ്ങിന്റെ രണ്ടാം വർഷം ഒരുവൻ എന്നോട് പറഞ്ഞതാണ്.. its none other than our ഡെക്സ്റ്റർ!!!.. വിശാലമായ ആ കോളേജിലേക്ക് ഞാനെത്തിയത് രണ്ടാം വർഷമായിരുന്നു(ഉറുദുവിൽ ലാറ്ററൽ എന്റി എന്ന് പറയും). വലിയ ആഗ്രഹങ്ങളോടും ആശകളോടും കാലെടുത്തു വെച്ച ആദ്യ ദിവസം തന്നെ ഞാൻ കേട്ടത് ഈ വാചകം ആയിരുന്നു. ഒരു നിമിഷം ചിന്തിച്ചു പോയി , കോളേജെന്ന് കരുതി സ്കൂളിലാണോ ഞാനെത്തിയത്?!! അടുത്ത് തന്നെ ഈ മാനേജ്മെന്റ് നടത്തുന്ന സെന്റ്രൽ സ്കൂൾ ഉണ്ടേ. ഏയ് തെറ്റിയിട്ടില്ല കമ്പ്യൂട്ടർ സയൻസ് സെമെസ്റ്റർ 3rd തന്നെ എഞ്ജിനീയറിങ്ങ് തന്നെ, തെറ്റിയിട്ടില്ല..
എന്തായാലും ആ ചെക്കനെ അന്നു തന്നെ ഞാൻ മാർക്ക് ചെയ്തു. ഇന്റർവെൽ റ്റൈം ആയപ്പോൾ ലവനോട് ഞാൻ പേരു ചോദിച്ചു,
"ഡെക്സ്റ്റർ ആന്റണീ നൊറോൺഹ"
എന്റമ്മേ പേരു ചോദിക്കേണ്ടിയിരുന്നില്ല എന്ന് തോന്നി.. അവന്റെ ആദ്യ ഡയലോഗും ഭാവവും ഒക്കെ കണ്ടപ്പോൾ ആളു നമുക്കൊരു പ്രശ്നമാകുമെന്ന് തോന്നിയിരുന്നു, പിന്നീട് അടുത്ത് ഇടപഴകിയപ്പോൾ ലവൻ ഒരു പാവത്താനാന്ന് മനസ്സിലായി. പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഇവൻ എന്റെ അടുത്ത കൂട്ടുകാരനായി മാറി. ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞിന്റെ മനസ്സായിരുന്നു അവനു, ചീത്ത പറയാത്ത, X റേറ്റഡ് ഐറ്റംസ് കാണാത്ത, കള്ള് കുടിക്കാത്ത, പുകവലിക്കാത്ത, പെൺകുട്ടികളെ മറ്റുദ്ദേശത്തോടെ നോക്കാത്ത കമന്റടിക്കാത്ത, ലവനെ എനിക്കും വല്ലാതെ പിടിച്ചു ( ഞാനും ബേസിക്കലി അങ്ങിനെയൊക്കെയാണല്ലോ,യേത്!! ). ലവൻ ഒരു സകല കലാ പ്രതിഭയാണു കേട്ടോ, കീ ബോർഡ്, വയലിൻ, ഗിത്താർ, പാട്ട്, ചിത്ര രചന, ഡാൻസ് എന്ന് വേണ്ടാ എല്ലായിടത്തും അവന്റെ കയ്യുണ്ടാകും. Exams ആയാൽപ്പിന്നെ ഞങ്ങൾ മൂന്ന് നാലു പേർ അവന്റെ വീട്ടിലാണ്, കംബൈൻഡ് സ്റ്റഡി എന്ന ഓമനപ്പേരിൽ അവിടങ്ങനെ കൂടും, അവന്റെ മമ്മി ഞങ്ങളുടെ കൂടെ മമ്മിയാകും..വിഭവ സമൃദ്ധമായ ആഹാരം കഴിച്ച് ഞങ്ങൾ അവിടെക്കൂടും.. ഇപ്പോൾ അതൊക്കെ ആലോചിക്കുമ്പോൾ..ഹം.... കഴിഞ്ഞ് പോയതൊന്നും തിരിച്ച് കിട്ടില്ലാലോ...
കോളേജ് ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കലും മറക്കാൻ പറ്റാത്ത ദിവസങ്ങളാണ് ഞങ്ങളുടെ കംബൈൻഡ് സ്റ്റഡി ഡേയ്സ്, ഒരക്ഷരം പഠിക്കുകയുമില്ല, എവിടെയെങ്കിലുമിരുന്ന് പഠിക്കുന്നവരെ പഠിപ്പിക്കുകയുമില്ല, അതായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ കൂട്ടപ്പഠിത്തം, ഞാനും സഞ്ജിത്തും ഡെക്സ്റ്ററും ഉണ്ടാവും എല്ലാ സെമറ്ററിലെ കമ്പൈൻഡ് സ്റ്റഡിക്കും, ചില അവസരങ്ങളിൽ ബിജൊയ് യും വിനീതും വിനോദും ഉണ്ടാവും.. എനിക്കന്ന് മൊബൈൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, സഞ്ജിത്തിന്റെ കയ്യിൽ അതേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ,കുറേ സിമ്മും കാണും, എല്ലാ സിമ്മിലും എന്തെങ്കിലും ഓഫറും ഉണ്ടാവും.. പാതിരാത്രി ആകുന്നത് വരെ ഞങ്ങൾ മൂന്ന് പേരും ഹൈവേയിലൂടെ അങ്ങിനെ നടക്കും, ചിലപ്പോൾ നടത്തം കൃഷ്ണപുരം കൊട്ടാരം വരെ നീളും.. രാത്രി ഒരു മണിയൊക്കെ ആകുമ്പോൾ വീട്ടിൽ തിരികെയെത്തും, ഓർക്കണം നാളെ പരീക്ഷയാണ്, ഒരക്ഷരം പഠിച്ചിട്ടില്ല ഇതേ വരെ.. പിന്നാണ് കലാപരിപാടി. ഫോൺ എടുത്ത് പഠിക്കാൻ മിടുക്കികളായ പെൺകുട്ടികളിലൊന്നിനെ വിളിക്കും, ലൗഡ് സ്പീക്കറിൽ ഫോൺ വെച്ചതിനു ശേഷം ഞങ്ങൾ മൂന്നും അതിനടുത്തായി കിടക്കും, മറു സൈഡിൽ ആ പെൺകൊച്ച് പഠിക്കുന്നത് ഞങ്ങളും കേൾക്കും, അടുത്ത ദിവസത്തെ exam നു 40 മാർക്ക് വാങ്ങാൻ അത് ധാരാളമാണ്..
[NB: ഹാപ്പി ഡേയ്സ്.. ഹാപ്പി ഡേയ്സ്........
