നഗരത്തിലൂടെ അതിവേഗം നീങ്ങി കൊണ്ടിരുന്ന ബസ്സിന്റെ സൈഡ് സീറ്റില്‍ ആയിരുന്നു ഞാന്‍.. ചെവിയില്‍ മൂളുന്ന എ ആര്‍ റഹ്മാനും പുറത്തെ കാഴ്ചകള്മായി അങ്ങനെ സുഖിച്ചു യാത്ര ചെയ്യുകയായിരുന്നു! ബസ്സില്‍ കയറിയപ്പോള്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന ആ തിരക്ക് ഇപ്പോള്‍ ഇല്ല,എന്റെ തൊട്ടു മുന്നിലത്തെ സീറ്റില്‍ ഇരുന്ന ആ ആള്‍ ഇറങ്ങി പോയിരിക്കുന്നു, പെട്ടെന്നാണ് ബസ്സിന്റെ കമ്പിയില്‍ പിടിച്ചു നില്‍ക്കുകയായിരുന്ന ആ മഞ്ഞച്ചുരിദാരുകാരി അവിടെ വന്നിരുന്നത്! എന്ത് കൊണ്ടോ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് ഒന്ന് പാളി നോക്കേണ്ടി വന്നു! പ്രത്യേകിച്ചൊന്നും തോന്നിയില്ല, ഏതോ ഒരു പെണ്‍കുട്ടി,അത്രയ്ക്ക് നോക്കാനും വേണ്ടി സൗന്ദര്യ റാണിയോന്നുമാല്ലായിരുന്നു അവള്‍! കയ്യില്‍ ഒരു മോഡേണ്‍ ബാഗ്‌ ഉണ്ടായിരുന്നു, ചെവിയില്‍ സാമാന്യം വലിയ ഒരു തരം കമ്മല്‍. അവള്‍ പതിയെ എന്റെ തൊട്ടു മുന്നിലുള്ള സീറ്റില്‍ ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചു, ഇരുന്ന കൂട്ടത്തില്‍ അവളാ മുടി ഒതുക്കി വെച്ചപ്പോള്‍, അതില്‍ നിന്നും രണ്ട് മൂന്ന് ഇഴകള്‍ മുന്നോട്ടു ആഞ്ഞു ഇരുന്ന എന്റെ മുഖത്ത് സ്പര്‍ശിച്ചു,പേരറിയാത്ത എന്തൊക്കെയോ ഇനം എണ്ണകളുടെ നല്ല സുഗന്ധം !! എന്തോ,അപ്പോള്‍ മുതല്‍ ഒരു തരം ഫീലിംഗ്സ എന്റെ മനസ്സില്‍! അവള്‍ ആരാണ് എന്താണ് എവിടാണ് എവിടെക്കാണ്‌ എന്നോകെ അറിയാന്‍ ഒരു തരം ആകാംഷ! ഒരു ആര്‍ട്സ് കോളേജിന്റെ മുന്നില്‍ നിന്നാണ് അവള്‍ കയറിയത്,അപ്പോള്‍ ഏറിയാല്‍ ഒരു പത്തൊന്‍പത് ഇരുപത് ഇരുപത്തി ഒന്ന് വയസ്സൊക്കെ ഉണ്ടാവുള്ളൂ.. അധികം വണ്ണം ഒന്നും ഇല്ല , മുടിയിഴകളില്‍ രാവിലെ എടുത്തു വെച്ച തുളസിക്കതിരിന്റെ അടയാളം ഉണ്ട്! അത് കൂടി ആയപ്പോള്‍ എന്റെ ഫീലിംഗ്സിന്റെ കടുപ്പം കൂടി... ബസ്സ്‌ മുന്നോട്ടു നീങ്ങും തോറും,ആളുകളുടെ എണ്ണവും കുറയാന്‍ തുടങ്ങി.. ഇപ്പോള്‍ ഞങ്ങളുടെ സീറ്റിന്റെ പരിസരത്തൊന്നും ആരും തന്നെ ഇല്ല.. ഏന്തെങ്കിലും അങ്ങ് ചോദിച്ചു മിണ്ടിക്കൂടിയാലോ എന്ന് പലവട്ടം ആലോചിച്ചു! പക്ഷേ എന്താണ് സംസാരിക്കുക! സമയം എന്തായി എന്ന് ചോദിച്ചാലോ...ഓ അത് വേണ്ട!അല്ലെങ്കില്‍ ഇന്ന് മഴയുണ്ടാവുമോ എന്ന് ചോദിച്ചാലോ? സാധാരണ അങ്ങനെ ഒക്കെ ആണല്ലോ അപരിചിതരുമായി മിണ്ടാട്ടം കൂടണെ!! ബസ്സ്‌ ചീറി പായുകയാണ്! ഈശ്വരാ അടുത്ത ഏതെങ്കിലും സ്റ്റോപ്പില്‍ അവള്‍ ഇറങ്ങിയേക്കാം,അതിനു മുന്നേ ദൈവം ഒരു വഴി കാണിച്ചു തരുമായിരിക്കും!! അധികം സൗന്ദര്യം ഇല്ലെങ്കിലും കാണാന്‍ ഒരു ഐശ്വര്യം ഉണ്ട്, ആരെങ്കിലും ഇവളെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടാവും എന്നുറപ്പ്! ഇവള്‍ തിരിച്ചു ആരെയും സ്നേഹിച്ചിരിക്കല്ലേ എന്ന് മനസ്സ് അറിയാതെ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു! അവള്‍ ജനാലയിലൂടെ പുറത്തേക്കു നോക്കി ഇരിക്കുകയാണിപ്പോള്‍, കാറ്റത്ത് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് ഇളകി വീഴുന്ന ആ മുടിയിഴകളെ നോക്കി ഞാനിരുന്നു,ഇടയ്ക്കിടെ ഒന്ന് രണ്ട് മുടി ഇഴകള്‍ എന്റെ മുഖത്തും സ്പര്‍ശിച്ചു!
"എന്ന വിലയഴകെ, സോന്നാല്‍ വിലക്കു വാങ്ക വരുവേന്‍! വില ഉയിരെണ്ട്രാലും തരുവേന്‍"
ചെവിയില്‍ മുഴങ്ങി കേട്ട പാട്ട് ഞാന്‍ പാടുന്ന പോലെ തോന്നിപ്പോയി, സന്ദര്‍ഭത്തിന് യോജിച്ച സംഗീതം! ഈശ്വരാ!! നോക്കി ഇരിക്കും തോറും ഇവളിലെ സൗന്ദര്യം കൂടി കൂടി വരികയാണല്ലോ! ഇതാണോ ലവ് അറ്റ്‌ ഫസ്റ്റ് സൈറ്റ് എന്ന് പറയുന്നത്! താന്‍ ഈ കുറച്ചു സമയം കൊണ്ട് ഇവളിലേക്ക് ഇത്ര അടുത്തു പോയോ? അതേ ഇത് അത് തന്നെ ഞാന്‍ പ്രണയത്തിനു അടിമപ്പെട്ടു! ഇനി എന്തും സംഭവിക്കട്ടെ അവളോട്‌ അത് തുറന്നു പറയാം!
പെട്ടെന്ന് ആ പെണ്‍കുട്ടി തിരിഞ്ഞു നോക്കി, എന്റെ മനസ്സ് പറഞ്ഞത് അവള്‍ കേട്ടുവോ? തിരിഞ്ഞു നോക്കുക മാത്രം അല്ല ഒരു പുഞ്ചിരി കൂടി തന്നു എനിക്ക്!
മതി!!!!!! ഇത് മതി!!!! ഇനി തുറന്നു സംസാരിക്കുക തന്നെ.
എക്സ്ക്യൂസ് മി!
അവള്‍ വീണ്ടും തിരിഞ്ഞു നോക്കി!
അതേയ് .എന്റെ പേര് മനു, സോഫ്റ്റ്‌വെയര്‍ എഞ്ചിനീയര്‍ ആണ്, ഒന്ന് ചോദിച്ചോട്ടെ...കുട്ടിയെ...കുട്ടിയെ എനിക്കിഷ്ടമായി,കുട്ടിക്ക്..കുട്ടിക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടായോ?
മറുപടി പതിയെ മതി എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു ഒരു ഫ്ലോ ഉണ്ടാക്കി ഇടാം എന്നും വെച്ചിരികുമ്പോള്‍ വളരെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ആ മോഡേണ്‍ ബാഗില്‍ നിന്നും അവള്‍ ഒരു വിസിറ്റിംഗ് കാര്‍ഡ്‌ എടുത്തു തന്നു.. അതില്‍ ഒരു മൊബൈല്‍ നമ്പര്‍ വലിയ അക്ഷരത്തില്‍ അച്ചടിച്ചിരിക്കുന്നു! അതില്‍ നോക്കി മൃങ്ങസ്യ എന്നിരിക്കുമ്പോള്‍ അവളുടെ ശബ്ദം കാതില്‍ മുഴങ്ങി..
"ഞാന്‍ ഇന്ന് ബുക്ട് ആണ്, കാള്‍ മി ഓണ്‍ ദിസ്‌ നമ്പര്‍ ടുമാറോ!!!!"
[NB: കടപ്പാട്-നൗഷാദ് അകമ്പാടം,നൗഷാദ് കൂടരഞ്ഞി,മലയാളം ബ്ലോഗേര്‍സ്‌ ഗ്രൂപ്പ് ]
